Ready? Learn to grow bij AG met de L-factor ontwikkeld door professor Frederik Anseel

Hoe bereidt AG zich voor op de onvoorspelbare Future of Work? Door actief in te zetten op ontwikkeling en groei, met tools zoals de L-factor, uitgewerkt door psycholoog Frederik Anseel. Hij reisde af van Australië naar België, zat rond de tafel met het topmanagement, en gaf inspiratiesessies aan AG-managers en –medewerkers om onder andere de resultaten te kaderen. En meer. Want waar staat AG als Great Place to Grow For All? En belangrijker: are you ready to grow?

2300 AG-collega's vulden de L-factor-scanin. Na elke scan volgt een feedbackrapport dat inzicht geeft in vier L-factoren: nieuwsgierigheid, adaptability, proactivity en je learning agility. Dat is het leervermogen, de snelheid en intensiteit waarin je bereid bent om bij te leren. De key skill in een voortdurend verschuivende arbeidswereld.

AG moves forward towards the Future of Work

De arbeidswereld verandert voortdurend: the Great Resignation in de Verenigde Staten, de war of talent bij ons, digitale versnellingen … Met COVID-19 dat de gaspedaal stevig heeft ingedrukt. Professor Frederik Anseel: “Vandaag komen wereldwijd dezelfde vragen naar boven: hoe organiseren we ons het best? En welke vaardigheden zijn er in de toekomst vooral nodig? Er is geen pasklaar antwoord. We denken intuïtief dat we de Future of Work kunnen voorspellen, maar onderzoek hiernaar wordt later altijd weerlegd.” Conclusie? De trends en tendensen op de arbeidsmarkt zijn onvoorspelbaar. 

Op die onvoorspelbaarheid wil AG anticiperen. Daarom zit het topmanagement geregeld aan tafel met experten, zoals professor Frederik Anseel. Tijdens een ontbijtsessie bespraken ze hoe belangrijk psychological safety en reflectietijd zijn om te groeien. En hoe AG het best reageert op die resultaten als Great Place to Grow for All, en dat in een onvoorspelbare Future of Work. Steeds met de resultaten van de L-factor in het achterhoofd. Het doel? Medewerkers blijven engageren om te exploreren en te groeien bij AG.

Psychological safety door een sense of belonging

Voelen medewerkers zich psychologisch veilig in een team en bedrijf, dan zullen ze sneller ontwikkelen. Psycholoog Frederik Anseel: "We leren van elkaar. Daarom moet je als team sterk samenhangen.Want wat blijkt uit de L-factor bij AG? Velen durven niet altijd risico’s te nemen in teamverband. Nochtans: hoe meer we onze successen, mislukkingen en interesses durven uitspreken – met andere woorden hoe hoger de psychologische veiligheid – hoe meer we leren van elkaar. Daarin spelen ook leidinggevenden bij AG een beslissende rol.Wanneer zij tonen dat ze fouten maken, nieuwsgierig zijn, volgt het team sneller.”

Om psychological safety te creëren, moet elke medewerker een sense of belonging voelen. Het gevoel dat je deel uitmaakt van een groep. Een uitdaging in een bedrijf zoals AG met meer dan 4400 medewerkers. Daarom verdeelt AG de groep in kleinere teams, subculturen onder de AG-cultuur. Professor Anseel: “Zo hoort het in grote bedrijven. Belangrijk is dat elk team zijn eigen kenmerken heeft, maar ook de AG-waarden blijft uitdragen. Zo voelen medewerkers zich thuis, voelen ze zich psychologisch veilig.”

Ruimte en tijd creëren voor informele netwerken en ontwikkeling

Nog een onderwerp aan tafel? Het belang van een informeel netwerk. “Een netwerk waarlangs je eenvoudig ideeën, gevoelens en waarden doorgeeft. Waardoor de sense of belonging standhoudt, je connecteert en leert van elkaar. Want we leren op verschillende manieren.On-the-job of met een opleiding, maar ook informeel in de lift of aan de koffiemachine.”

Maar hoe stimuleert AG informeel netwerken in tijden van telewerk? “We moeten ruimte en tijd creëren om informeel te connecteren. Wanneer een bijenkorf zoemt, laat ze zoemen,” stelt het management. Ook voor persoonlijke ontwikkeling moedigt professor Anseel dit sterk aan. Want uit de L-factor bleek dat de AG Campusen het uitgebreide opleidingsaanbodgekend zijn. Toch maken niet alle AG’ers er continu gebruik van. De grootste reden? Tijdsgebrek en focus. “De verklaring daarvoor is bias for action: gevoelsmatig verkiest de mens actie altijd boven inactiviteit, ook al leidt de actie tot niets. Maar willen we bijleren, dan moeten we een stap terugzetten. Want groeien vraagt tijd. Tijd om te reflecteren. En dat staat haaks op onze ‘bias for action’.”